Συνεπειες ανθρωπινων παρεμβασεων

ΝΕΡΟΠΟΝΤΗ ΕΣΠΑΣΕ ΤΟ ΑΝΑΧΩΜΑ ΤΗΣ ΛΙΜΝΟΘΑΛΑΣΣΑΣ
Αφησαν το Κοτύχι στην τύχη του
Του Μ. ΝΟΔΑΡΟΥ

Ενα με τη θάλασσα του Ιονίου τείνει να γίνει η λιμνοθάλασσα του Κοτυχίου μετά τα ακραία καιρικά φαινόμενα που έπληξαν τη Δυτική Ελλάδα, προκαλώντας μεγάλες καταστροφές.

Οικολόγοι συνδέουν την καταστροφή με το αλιευτικό καταφύγιο Λεχαινών Οικολόγοι συνδέουν την καταστροφή με το αλιευτικό καταφύγιο Λεχαινών Το προστατευτικό ανάχωμα (ο λούρος), που χωρίζει τη λιμνοθάλασσα από τη θάλασσα, έσπασε σε τρία σημεία μετά τις δυνατές βροχοπτώσεις, απελευθερώνοντας στο Ιόνιο μεγάλες ποσότητες ψαριών που υπήρχαν μέσα στο φυσικό ιχθυοτροφείο.

Οι εργαζόμενοι σε αυτό κάνουν λόγο για ανυπολόγιστη οικονομική ζημιά και καλούν τους αρμοδίους για πολλοστή φορά να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να ενισχύσουν με έργα το προστατευτικό ανάχωμα. Από τον Ιανουάριο του 2010 υπηρεσιακοί παράγοντες του τότε Δήμου Λεχαινών Ηλείας είχαν ενημερώσει τον τότε νομάρχη και νυν αντιπεριφερειάρχη Χαράλαμπο Καφύρα για την άμεση ανάγκη έργων στην περιοχή, αλλά -όπως κατήγγειλαν χθες στην «Ε»- εισέπραξαν απλώς ανεκπλήρωτες υποσχέσεις.

«Μας είπαν τότε ότι θα γίνει κάποια μελέτη από το ΕΛΚΕΘΕ, ύψους 35.000 ευρώ και ότι μετά θα ακολουθήσουν τα έργα, αλλά δυστυχώς μέχρι σήμερα δεν είδαμε τίποτα...», κατήγγειλε στην «Ε» ο πρώην διευθύνων σύμβουλος του ιχθυοτροφείου Νίκος Παπανικολάου.

«Η περιοχή ανήκει στο υπουργείο Οικονομικών επειδή αφορά τον αιγιαλό. Είναι περιοχή που προστατεύεται από τη Συνθήκη Ramsar και για την ευρύτερη περιοχή Κοτυχίου Στροφυλιάς υπεύθυνος είναι ο Φορέας Διαχείρισης. Οι παρεμβάσεις που πρέπει να γίνουν εκεί πρέπει να γίνουν με προσοχή, και προς αυτή την κατεύθυνση κινούμεθα ώστε να ανατεθεί η μελέτη γι' αυτό το έργο και να δρομολογηθούν οι αναγκαίες παρεμβάσεις», δήλωσε από την πλευρά του ο κ. Καφύρας.

Ομως νέα διάσταση στο θέμα έδωσε χθες ο περιφερειακός σύμβουλος της Οικολογικής Δυτικής Ελλάδας, Κώστας Παπακωνσταντίνου, ο οποίος συνέδεσε την καταστροφή στο Κοτύχι με το αλιευτικό καταφύγιο Λεχαινών. Υποστηρίζει ότι η κατασκευή του αλιευτικού καταφυγίου προκάλεσε μεγάλη διάβρωση ακτών στη βόρεια Ηλεία.

«Πού πήγε η παραλία, πού χάθηκε; Η απάντηση βρίσκεται μερικά χιλιόμετρα πιο κάτω, στο αλιευτικό καταφύγιο Λεχαινών. Σε αυτόν τον εγκληματικά λανθασμένο πέτρινο τοίχο που στήθηκε εκεί όπου δεν υπήρχε παρά μόνο άμμος. Ετσι, αντί να συνεχίσουν οι άνεμοι να "στρώνουν" την αμμουδιά πότε προς τα νότια πότε προς τα βόρεια -όπως γινόταν για χιλιάδες χρόνια-, τώρα όλο το υλικό συγκεντρώνεται γύρω από αυτή την πέτρινη παγίδα.

Οι μελέτες των έργων τις περισσότερες φορές είναι ελλειπείς
ή λάθος.

Δείτε στην προβλήτα της Νεάπολης τι γίνεται.
Οι τοίχοι, το λιμενικό έργο και η βάση του Βατικιώτη
θαλασσινού, σπρώχνουν την στεριά πρός τη θάλασσα.
Κάτω απο το άνοιγμα της προβλήτας άλλοτε είχε ένα
μπόϊ θάλασσα και τώρα είναι στεριά.